سیده زینب نصرالله: در مقاومت اسلامی لبنان خود را شاگرد مدرسه امام خمینی و مقام معظم رهبری می دانیم
چند روزی است که سیده زینب، دختر سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان مهمان کشور ماست. از منظر کسانی که این دختر جوان را از نزدیک دیده اند، کاریزمایی چون پدرش دارد و برخلاف برخی از فرزندان سران کشور ما که با القابی مانند « آقا زاده » و « دختر وزیر » و ... خود را برتر از دیگران می دانند او می گوید: « من در لبنان یک «زینب» معمولی هستم و فقط تعدادی از دوستان بسیار نزدیکم باخبرند که من دختر سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله هستم. من یک «زینب» فارغ از پدرم هستم با اینکه به آن پدر افتخار میکنم.»
سیده زینب که از پس صحبت ها و سخنرانی هایش می توان فهمید که روحیه جهادی را از پدر به ارث برده است و در تلاش است که نقش زنان را در جبهه مقاومت به جهان معرفی کند، معتقد است«این زنان مقاومت هستند که روحیه شهادت و مجاهدت را در مردانشان پرورش میدهند.»
او به مناسبت میلاد امام زمان (عج) در همایش بین المللی شهدای جهان اسلام با رویکرد معرفی جایگاه زنان در تمدن نوین اسلامی سخنرانی کرده است که اصل آن به همراه دست خط سیده زینب در ذیل قابل استفاده است:
بسم الله الرحمن ارحیم
«من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و مابدّلوا تبدیلا»
- این آیه حال گروهی از مومنان را بیان می کند که در راه خدا جهاد کرده، همچنان جهاد می کنند و در میدان های جهاد و مبارزه در انتظار یکی از این دو نیکی هستند: پیروزی یا شهادت.
اما گروه دیگری از آنها پیمان خود را به آخر بردند و در راه خدا به شهادت رسیدند، آنها شهیدان والامقامی هستند که وقتی در محضرشان هستیم گویی در محضر آیات و روایاتی هستیم که از ثواب عظیم و آنچه از رضوان الهی و نعمت او در انتظارشان است سخن می گویند. دوست دارم در سخنم از این روایت از رسول خدا صلی الله علیه و آله بهره ببرم که فرمود: «فَوْقَ کُلِّ ذِی بِرٍّ بَرٌّ حَتَّی یُقْتَلَ اَلرَّجُلُ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ فَإِذَا قُتِلَ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ فَلَیْسَ فَوْقَهُ بِرٌّ» (رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: بالای نیکی هر نیکوکاری نیکی است تا آنکه انسان در راه خدا کشته شود، و چون در راه خدا کشته شد دیگر بالای آن نیکی (و عملی بهتر) نیست).
- پس هر نیکی که انسان انجام می دهد تنها برای خود اوست الا شهادت که حاصل تلاش گروهی از مردم است؛ جوانی که رو سوی جبهه می کند و به شهادت می رسد تنها او نیست که مجاهدت کرده است بلکه پدر و مادرش، همسرش و فرزندانش در جهاد او شریک هستند (این سخن از رهبر معظم انقلاب است)؛ بنابراین با شهادت او این جهاد به پایان نمی رسد بلکه با صبوری پدر و مادر و با صبوری همسر ادامه می یابد؛ چرا که صبر آنها نیز جهاد است.
- بنابراین وظیفه همه ماست که وقتی به این مسیر، مسیر جهاد و مقاومت نگاه می کنیم به محیط و بستری توجه کنیم که آن مجاهد نائل شده به درجه رفیع شهادت را در خود پرورانده است: از مادر گرفته که با شب زنده داری و خستگی او را پرورانده و عشق به جهاد را به او آموخته و سپس به خیل مجاهدان و شهدا گسیل داشته است که نمونه این مادران چه در تاریخ و چه در زمان ما کم نیست. در تاریخ کربلا همه شنیده ایم که چطور مادر فرزندش یعنی عبدالله را در مقابل چشمانش به سوی میدان نبرد فرستاد در حالی که می دانست او قطعا به شهادت خواهد رسید. در زمان حاضر به عنوان مثال در لبنان نیز دهها مورد از این مادران هستند که تنها یک فرزند دارند اما می خواهند او را به میادین نبرد بفرستند.
تا همسران که با صبر و تحملی که در غیاب آنها - چه زمانی که مشغول جهاد بودند و چه پس از شهادت – به خرج می دادند حامی و پشتیبان و بلکه مشوق شوهران خود برای ادامه مسیر بودند. نمونه بارز این زنان "بنت عمرو" همسر "زهیر بن قین" است که از او حمایت نمود و او را تشویق به یاری حسین علیه السلام کرد. این روحیه را ما در همسران مجاهدان و شهدای خود نیز می یابیم.
همان طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند از مهمترین کارهایی که بانوان انجام می دهند نقش و تاثیر آنها بر فرزندان و همسرانشان - با تربیت فرزندان و حمایت معنوی از همسران و گسیل کردن آنها به میادین بزرگ- است.
- بله نقش برجسته و بار سنگینی که مادر و همسر شهید به دوش می کشند پس از شهادت آغاز می شود و آن حفظ خون پاک شهدا و حفظ اسلامی است که به خاطر آن خون داده اند.
- بی شک حفظ خون شهدا مسئولیت بزرگی است و نیاز به صبر و تحمل دارد، به ویژه برای مادری که جگرگوشه خود و یا همسری که سرپرست و شریک زندگیش را از دست داده است. اما خدا را شکر که می بینیم خانواده های شهدا این مسئولیت را به دوش می کشند و هر چه این مسیر رو به جلو می رود شاهد هوشیاری بیشتر این خانواده ها هستیم. این هوشیاری که آنها را به ادامه راه فرزندان و همسرانشان وا می دارد دلایلی دارد که از مهمترین آنها این موارد است:
اول: نگاه مادر و همسر شهید به موضوع شهادت عزیزانشان؛ وقتی به مساله شهادت به عنوان هدیه ای از سوی خدا و این که شهید برگزیده و انتخاب شده خداست نگاه کنیم، شهید افتخار خانواده می شود و این طبیعی است که بر برخورد خانواده با موضوع شهادت او تاثیرگذار خواهد بود.
سید حسن نصرالله وقتی فرزندش به شهادت رسید به میان مردم آمد و گفت: خدای تعالی را شکر می کنم به خاطر این نعمت بزرگ که به خانواده من عنایت فرمود و با نگاه کریمانه خود شهیدی از آن برگزید.
پس این از کرم و فضل خدا ست که به خانواده شهید خبر دهند که فرزندشان برگزیده و انتخاب شده است.
وقتی مادر و همسر شهید این موضوع را درک کردند احساس کرامت و بزرگی و به تبع آن احساس رضایت از تقدیر خدای عزّ و جلّ خواهند داشت. وقتی این مفاهیم در بانوان ما تجلی یافت باعث تقویت جبهه ما [جبهه حق] خواهد شد.
دوم: ایمان و عقیده دینی خواهران ما اعم از مادران، همسران خواهران و دختران؛ ایمان به آخرت، ثواب و آنچه در انتظار شهدا در بهشت جاودان است، چیزی است که باعث می شود ما به آنچه که آنها دست یافته اند غبطه بخوریم و این نعمتی است – و بلکه بیشتر- که از جانب خداوند به آنها عطا شده است.
وقتی از عالم برزخ حرف می زنیم به شهدا که می رسیم اطمینان داریم که هستند و نزد خدا روزی می خورند، این به خانواده شهید نسبت به فرزند و عزیزشان اطمینان قلبی می دهد و این که شهیدشان در روز قیامت از مقام شفاعت برخوردار است.
کمترین نتیجه ای که از این دو عامل می توانیم بگیریم این است که درمی یابیم مادران و همسران شهدا از مقام صبر و رضا برخوردارند و این نه از سر بی خیالی بلکه به واسطه آنچه اشاره شد به دست آمده است.
سوم: رابطه با اهل بیت علیهم السلام به ویژه حضرت زهرا علیها السلام و دختر وی زینب سلام الله علیها و آنچه پس از شهادت برادرانش به دوش کشید ایشان را به الگوی صبر و بردباری برای ما تبدیل کرده است.
این سه عامل باعث شده است مادران و بانوان ما صبر پیشه کنند و ما باید این فرهنگ را تقویت کنیم.
در خصوص این فرهنگ در خلال پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی قدس سرّه بسیار شنیده و دیده ایم و خانواده های شهدا نمونه های عینی آن بوده اند. ما از شما ایمان و صبر آموخته ایم و در مقاومت اسلامی لبنان خود را شاگردان مدرسه امام خمینی و مقام معظم رهبری حفظه الله می دانیم.
تصویر متن نوشته شده توسط سیده زینب نصرالله
انتهای پیام/*